الان در مشهدیم و رسیدیم خونه یکی از فامیل های دور که خالیه . فک و فامیل هستن . ۵ تا خانواده هستیم . دعاگوتون هستیم ❤️.
ولی دهنمون سرویس شد . حالم از مسافرت بهم میخوره وقتی کسی نیست که بفهمه چی میگم . با کسی هم فرکانس نیستم .
اگه رفتیم حرم ، دائم دعا میکنم که من از تنهایی در بیام . از دانشگاه اخراج نشم . توی دل بچه های دانشگاه جا بشم .استاد ها باهام لج نکنن بخاطر مشروط شدن . کسی منو مسخره نکنه . دست آدمای زیرآب زن رو بشه و همه بفهمن که من ، اون چیزی که توی ذهنشونه نیستم . دعا میکنم که با معدل های بالا ادامه بدم و استاد ها تعجب کنن . رتبه خیلی خوبی توی رشته بیوتکنولوژی بیارم . دعا میکنم که بتونم برم باشگاه بدن سازی و تا روزای اول مهر ، بدنم ورزشی بشه یکم .
دعا میکنم که عوض بشم . عوض بشم .... عوض بشم ....
ینی خدا قبول میکنه ؟ 🥺😔 خدایا ، لطفن کمکم کن . چقد امتحاناتت سخت هستن ! و همون سختی ها هم چقدر سختگیرانه اجرا میشن ! ای کاش راحت تر بود . ای کاش دردش کمتر بود . ای کاش زجر و گریه ها و غم ها کمتر بود .
الان ۱۵ نفر هستیم ولی بینشون احساس تنهایی میکنم .
دیشب یک ثانیه هم نخوابیدم . صبح تا شبش هم نخوابیده بودم . ینی آخرین بار ، دو شب پیش خوابیدم . درسته که دسته جمعی با قطار اومدیم ، ولی شب که شد ، خوابم پرید . نسکافه هم خوردم . بخاطر مزش میخواستم بخورم ،ولی خوابمم پرید .
حدود ۱۷ ساعت میشه تقریبا .
همه این اتفاقات رو به فال نیک میگیرم . بنظرم نشامه های الهی باشن .
حالم الکی بهتر نشده . یکی دو ذره هم بهتر نشدم . خیلی بهتر شدم . ولی تا مقصد آرامش ، فرسنگ ها فاصلست . بذارید معضلاتم رو مرور کنم :
اینکه آیا اخراج میشم یا نه و اگر اخراج نمیشم ، آیا میتونم معدل بالایی داشته باشم و درس خوندنم زیاد باشه ؟ آیا میتونم دشمنام توی دانشگاه رو قهوه ای کنم ؟ آیا میتونم توی دل آدمای خوب ، جا باز کنم ؟ آیا میتونم از لاک دفاعی بیرون بیام ؟ آیا میتونم دوست داشته بشم ؟ 🙂 آیا میتونم دندونامو درست کنم ؟ آیا میتونم خوب تر از الان باشم و خود واقعیم که خیلی مهربونه رو نشون بدم به آدما ؟ آیا میتونم عشق رو در دنیای واقعی تجربه کنم ؟ ینی کسی پیدا میشه که نیمه گمشده من باشه ؟
خلاصه برای هرکسی که اینجارو دنبال میکنه آرزوی موفقیت دارم . ❤️
