بخاطر اینکه حین درسخوندن یکم کند پیش میرم و خونسردی کاذب به خرج میدم ، تصمیم گرفتم به صورت حجمی برنامه بریزم نه به صورت ساعتی . ینی مثلن فلان روز باید فلان قسمت هارو بخونم . اینطوری میتونم عمق فاجعه رو راحت تر درک کنم و در تکاپو برای تموم کردن حجم عظیمی که پیش رومه باشم . دوتا قانونم گذاشتم : ۱_ اگه بودجه روزانه تموم شد ، با توجه به شرایط میتونم انتخاب کنم که برنامه فردارو شروع کنم یا نه و اگر نمیخواستم برنامهٔ روز جدید رو شروع کنم ، باید دوره کنم . ۲_ از بعد از امتحان فارسی ، حق ندارم امتحانی رو جلوجلو بخونم و فقد باید تمرکزم رو روی امتحانِ نزدیک تر بذارم . دلیلشم اینه که یا وقتِ کمی دارم یا بازهٔ زمانی مناسبه . هیچ وقت بازه زمانی ، طولانی تر از سرعتم نمیشه و تقریباً همیشه وقت کم میارم . امیدوارم وقت کم نیارم و پیشبینیم غلط باشه ولی خب ... از حقیقتِ واقعی نمیشه فرار کرد .